ปีนี้ฉันอายุ 36 ปีแล้ว ฉันแต่งงานมาแล้ว 2 ครั้ง ถึงแม้ว่าโลกเราจะหมุนไปไกลแล้ว แต่เรื่องบางเรื่องก็ไม่ยุติธรรมสำหรับผู้หญิงอยู่ดี การแต่งงานครั้งแรกของฉัน ฉันคบกับเขามาตั้งแต่สมัยยังเรียนมัธยม ผ่านอะไรด้วยกันมามากมายทั้งทุกข์ทั้งสุข หลังจากที่เราสองคนเรียนจบก็ตัดสินใจที่จะแต่งงานสร้างครอบครัวด้วยกัน

ในช่วงแรกฉันรู้สีกว่าฉันช่างโชคดีเหลือเกินที่ได้แต่งงานกับผู้ชายคนนี้ โลกเป็นสีชมพู เขาดูแลฉันเป็นอย่างดี ฉันรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นเจ้าหญิง ความสุขมักจะอยู่กับเราได้ไม่นาน และแล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น…
เราสองคนแต่งงานกันได้ไม่ถึง 2 ปี สามีก็เริ่มตีตัวออกห่าง ฉันรู้ได้ในทันทีว่าเขากำลังมีคนอื่น ฉันเหมือนกับนางฟ้าที่ตกจากสวรรค์ยังไงอย่างงั้น ฉันโกรธเขามาก เพราะไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าเขาจะทำแบบนี้

ฉันตัดสินใจหย่าทันที แต่คนรอบข้างของฉันต่างไม่เห็นด้วยกับเรื่องนี้ เพราะเขามาคุกเข่าขอโทษฉันและขอให้ฉันให้อภัยเขาต่อหน้าทุกคน แต่ฉันไม่สนใจและได้ตบหน้าเขาไป ทุกคนต่างพากันตกใจกับสิ่งที่ฉันทำ ทุกคนกลับมองว่าฉันใจร้ายและใจแข็งที่ไม่ยอมให้อภัยเขา แต่ใครจะรู้ละถ้าไม่เจอกับตัวเอง (คุณว่าจริงไหม??) คนนอกอาจจะพูดได้…

แต่ที่ฉันตัดสินใจแบบนี้ก็เพราะไม่อยากให้ลูกของฉันมีพ่อแบบนี้และฉันขอสิทธิ์ในการเลี้ยงดูบุตรแต่เพียงผู้เดียว เขาก็ตอบตกลง หลังจากนั้น 2 ปี ฉันก็ได้แต่งงานกับผู้ชายอีกคน เขาอายุน้อยกว่าฉัน 3 ปี เขาเป็นรุ่นน้องที่เรียนอยู่ม.เดียวกัน ในตอนนั้นฉันเรียนอยู่ปี 4 กำลังใกล้จะจบแล้ว แต่เขาเพิ่งเขามาเรียนปี 1 เท่านั้น เราสองคนรู้จักกัน เพราะงานกิจกรรมของมหาลัย ในตอนนั้นเขาก็มาจีบฉัน แต่ฉันไม่ชอบคบคนที่เด็กกว่า พอฉันเรียนจบก็ห่างกันไป ต่างคนก็ต่างไปมีชีวิตของตัวเอง

แต่ไม่คิดเลยว่า เขาก็ยังคงค่อยตามข่าวเรื่องเราจากเพื่อนๆตลอดเวลา พอเขารู้ว่าฉันหย่าขาดจากสามีคนแรก เขาก็เริ่มมาดูแลและค่อยช่วยเหลือตลอด จนเราสองคนสนิทกันมากขึ้น เขาก็มาสารภาพรักกับฉัน ว่าเขายังรักเราอยู่และเขาอยากจะดูแลเราและลูกของเราให้ดีที่สุด ฉันจึงใจอ่อนยอมตกลงแต่งงานอีกครั้ง

เขาดูแลฉันกับลูกสาวเป็นอย่างดี ไม่มีขาดตกบกพร่อง แต่การแต่งงานครั้งนี้ก็ไม่ได้ราบรื่นอย่างที่คิดไว้ เพราะที่บ้านของเขาไม่ยอมรับเราเท่าที่ควร

**เป็นเพียงภาพประกอบเท่านั้น**
เพราะพวกเขาเห็นว่าฉันเคยผ่านการแต่งงานมาแล้วครั้งหนึ่ง ไม่เหมาะที่จะมาเป็นลูกสะใภ้ของครอบครัวเขา นอกจากนี้ฉันไม่ได้มาตัวเปล่า แต่มีลูกติดมาด้วยอีกคน แต่เขาไม่สนใจคำคัดค้านของที่บ้าน ในที่สุดเราสองคนก็แต่งงานกัน ทุกคนในบ้านของเขาต่างพากันรังเกียจฉัน และชอบพูดว่าร้ายรับหลัง แต่อันนั้นก็ไม่หนักเท่ากับที่ชอบยุแยงให้สามีของฉันเข้าใจผิด แต่ฉันก็รักเขามาก ฉันหวังว่าสักวันคนในครอบครัวของสามีจะยอมรับฉันและลูก ในที่สุดลูกสาวของฉันก็สามารถชนะใจ แม่ของสามีได้ในที่สุด
ต่อมาฉันได้มีลูกคนที่สองกับสามีคนนี้ เป็นลูกผู้ชาย หลังจากนั้นทุกอย่างก็เปลี่ยนไป แม่ของสามีฉันตามใจหลานสุดๆ หลานอยากได้อะไร อยากกินอะไร ก็ให้ทุกอย่าง แต่กับลูกสาวของฉันกับไม่ได้อะไรเลย แต่ฉันก็เข้าใจ เพราะลูกสาวไม่ใช่หลานของเขา

ลูกสาวเริ่มถามฉันว่า ทำไมคุณย่าไม่รักหนูเลยคะ ฉันก็ไม่รู้จะตอบลูกว่ายังไง? เพราะลูกยังเล็กมาก แล้วฉันก็กลัวว่าลูกจะเสียใ
และเรื่องที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น เมื่อฉันทะเลาะกับแม่สามี เรื่องลูกสาวของฉันมีวันหนึ่งฉันเลิกงานเร็ว ก็รีบกลับบ้าน พอเปิดประตูเข้าบ้านมา ฉันก็ได้ยินเสียงแปลกๆในห้องน้ำ ฉันกลัวมากๆ ว่าจะมีขโมยเข้ามา ฉันค่อยๆเดินเข้าไปอย่างเงียบๆ
ฉันค่อยๆเปิดประตูเข้าไป และสิ่งที่ฉันเห็น ทำให้ฉันแทบ “ช็อค”！เพราะฉันเห็นแม่ของสามีกำลังคร่อมอยู่บนตัวลูกสาวและมือกำลังบีบคอ เสียงที่ฉันได้ยินในตอนแรกก็คือเสียงของลูกสาวนั้นเอง

ตามร่างกายมีรอยไหม้และรอยขีดข่วนเต็มไปหมด ฉันไม่เคยคิดเลยว่าจะมีคนใจร้ายทำกับเด็กได้ขนาดนี้ ในตอนนั้นฉันแทบทำอะไรไม่ถูกเลย คิดแค่ว่าจะต้องพาลูกไปให้ไกลที่สุด จากคนแบบนี้ แต่ฉันก็คิดถึงลูกชายของฉัน มืดแปดด้านไปหมดเลยคะ ไม่รู้ว่าจะต้องเริ่มจากตรงไหนก่อน
โชคยังเข้าข้าง เพราะในเวลานั้นสามีกลับมาบ้านและมาเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นพอดี เขาจึงส่งแม่ของเขากลับไปบ้านเก่า และหาคนมาดูแลลูกสาวของฉันระหว่างพักฟื้น สามีก็ไม่รู้ว่าจะขอโทษฉันและลูกสาวยังไง เพราะคนที่ทำคือแม่ของเขา….แต่ฉันก็ยังโชคดีที่สามีเป็นคนดี ปกป้องฉันและลูก ในอนาคตข้างหน้าฉันหวังแค่ว่าลูกสาวและลูกชายจะเติบโตและมีชีวิตที่ดี แค่นี้ก็พอ

ทีมา   http://khaovanee.blogspot.com/2016/09/blog-post_773.html